5-6 Aralık günleri küçük kızım tat almamaya başladı, galiba ben covid oldum dedi, 7 aralık sabahı test yaptırdı ve pozitif… akşam kızımın ilaçlarını getirmek için eve ambulansla filyasyon ekibi geldi; eşime ve bana da sokakta test yaptı… bize de ilaçları bıraktı, nasıl olsa pozitif çıkarsınız dediler. O akşam üçümüz birlikte 8’er tane favimol içmeye başladık, nitekim sabah olduğunda sistemden bizimde pozitif olduğumuzu gördük. 

Büyük kızımda Salı günü test yaptırdı, akşam üstü onunda sonucu pozitif… 4’ümüz eve kapandık. On gün boyunca büyük bir dikkatle ilaçlarımızı içtik, birlikte filmler izledik, okey oynadık vs zamanı güzelleştirmeye çalıştık. Böyle zamanlarda insan daha hassas oluyormuş derler ya, gerçekten öyle… arkadaşlarımız dostlarımız arıyor, soruyor… komşular, arkadaşlar yiyecek içecek getiriyor gönderiyor. Evde hangisini yiyeceğimizi şaşırıyoruz. Küçük kızım tat alamadığı için ne yese fark etmiyor. Bir hafta dolarken büyük kızımın da tat alma gitti.

Eşimin bir-iki gün sırt ağrıları oldu, sonra daha iyi idi. En korkulan kişi bendim. Geçtiğimiz yıl 2017 sonunda başlayıp 2018 yılı boyunca alerjik astım ve kalp çevresinde oluşan sıvı nedeniyle zor bir dönem geçirmiştim. Bu nedenle kendim dahil herkesin gözü bana çevrilmişti. Evet iyi gidiyor, 3. gün 4. gün oldu hala iyiyim.

Son günlerde başta Salihli’de doğup büyüdüğüm mahalleden ard arda ölüm haberleri gelmeye başlamıştı. En son 4 aralık günü Salihli’de, annemin amcasının oğlu Necdet Şahin’in covid’den vefat haberine çok üzüldüm ve çok etkilenmiştim… Yaklaşık 1.90 boyunda iri yarı, güçlü kuvvetli Necdet abi bu sebeple ölünce, kaçıncı gün olursa olsun hastalık aklımdan çıkmıyor. Arayanlarla görüşürken onlara neşe saçıyorum ama içimdeki korku gitmiyordu. Yeğenim arıyor, eşimle görüşüyor, halimizi hatrımızı soruyor, iyi olduğumuzu söylüyor eşim; ardından yeğenim “Gülsen abla asıl 5. günden sonra görün siz diyor.” Haydaaa, iyi bişey söylemek için arıyor sözde… başlıyoruz 5. Günü beklemeye, korkuyla o günü de geçiriyoruz hala iyiyiz.

Aynı günün akşamı, eski bir çalışma arkadaşım Serkan Atak’ın çok sevdiğim anne ve babası covid olmuştu, babası İhsan Atak’ın vefat haberi geldi. Serkan ile başsağlığı için görüştüm. Annem kötü idi hastaneye kaldırmıştık. Babam evdeydi gayet iyidi 8. Gün fenalaştı, hastaneye kaldırdık, yaklaşık 20 gün mücadele etti ve vefat etti… hem çok üzüldüm hem de kendimize uyarlayınca çok kötü bir hissiyat oluşuyor.

Dedim ya hastalığımızı duyan, bizleri tanıyan herkes geçmiş olsun demek için arıyor, ama bazıları sohbetin içinde, siz iyisiniz; bizim bir tanıdığımız vardı çok kötü geçirdi, yaşlı annesi vardı o öldü… Moral mi verdi şimdi diyorsun ama niyetleri kötü olmadığını biliyorsun…

Sevgili dostlar evet, bugün 26 Aralık 2020; 20 gün oldu en hafif atlatanlardan biri olduk (atlattık mı bilmem insan şüphe ediyor). Ama 11. gün kontrollerde, ciğerlerde buzlu cam görüntüsü, hala devam eden hafif öksürük, kan sulandırıcının az etkili oluşu, onun yerine iğne ile kanı sulandıracak yöntemler yoluna gidilmesi gibi tedavileri hala uygulamaktayız. Bu sebeple insan hep diken üstünde durmaya devam ediyor. Bir gerçek var, yakalanmamaya gayret edin, yakalanırsanız da hafife almayın

Geçtiğimiz 20 Aralık pazar günü, Salihlili çok sevdiğimiz abimiz ODTU’lü başarılı işadamı İbrahim Ünsal ve eşinin covid olduğunu öğrendik. Geçmiş olsun bizde covid’i yeni bitirdik diye aradım. Uzun uzun konuştuk. Oksimetren var mı? Oksijenini ölçüyor musun diye sordum. Dedi sokağa çıkma yasağı var, yarın (pazartesi) alacağım. Almış pazartesi ölçmüş ve sanırım 70 çıkmış (90’nın altında olmaması lazım). Kendisi ambulans çağırmış ve Çiğli araştırma hastanesine yatmış. Bu sabah Ümit Şenuyar abimiz aradı saat 10:00 gibi, korkarak açtım telefonu ve korktuğum başıma geldi; İbrahim’i kaybettik dedi. Çok ama çok üzüldüm. Hayalleri vardı, Karadağ’dan vatandaşlık almıştı. Orada bir şeyler yapacaktı. 

Sözün bittiği yerdeyiz. Covid belası çok bilinmeyenli bir denklem gibi, doktorlar hala net şeyler söyleyemiyor. Yakaladığında her türlü sonuç mümkün. Ayrıca covid'li birini geçmiş olsun diye ararsanız, ona duyduğunuz kötü örnekleri söylemeyin, kendinizi onun yerine koyun. Tabii ki, lütfen ama lütfen yakalanmayın...

Sevgiyle kalın

26 Aralık 2020